‘Wat zeg je tegen een klimaatontkenner?’ Ik stuitte laatst op een lijst van vijf tips om het gesprek aan te gaan over klimaatverandering. Nieuwsgierig opende ik het artikel. Mijn oog viel op tip 3: sluit aan bij de normen en waarden van de ander. Dit leek me hoe dan ook een nuttig advies, want wij weten als geen ander hoe iemands normen en waarden weerstand oproepen bij verandering.
Normen zien we veelvuldig voorbij komen in gedragsonderzoek. Welk gedrag we ook proberen te veranderen, de sociale normen vliegen je om de oren. Maar wat is dan de positie van waarden ten opzichte van deze normen? Kunnen we ze wel als containerbegrip gebruiken?
Normen versus waarden
Het zit zo: normen zijn ongeschreven regels over hoe je je hoort te gedragen. We leiden onze normen af uit waarden. Denk aan een maximumsnelheid van 30 kilometer per uur in een woonwijk, waar mensen zich aan horen te houden om veiligheid te garanderen. Of dat we in december massaal kerstbomen in huis halen, omdat dat zo hoort volgens onze traditie. Waarden vormen de basis voor ons gedrag. Onze dagelijkse handelingen en overtuigingen baseren we op waarden die voor ons van belang zijn (Milfont, Milojev, Greaves & Sibley, 2015). Deze verschillen per individu. Het is dan ook erg waardevol ? om waarden te onderzoeken en gebruiken wanneer we gedrag willen veranderen.
New York, 1936
Eerst wat theorie. Hiervoor nemen we een sprong terug in de tijd. Het was een koude nieuwjaarsnacht in New York, 1936, toen Shalom H. Schwartz het levenslicht zag. Hij groeide op in deze wereldstad en ging naar school in Queens. Schwartz kwam voor het eerst in aanraking met de psychologie toen hij op school tijdens een cursus een rat moest trainen. Hij vond dit zo teleurstellend, dat hij besloot nooit meer naar de psychologie om te kijken. Tot hij naar de universiteit ging. Ondanks de deceptie met de rat koos hij voor een studie sociale psychologie en rondde zelfs een PhD af in dit vakgebied. Zijn idee dat geïnternaliseerde normen impact hebben op ons gedrag, werd in die tijd nog niet gedeeld door andere psychologen.
De waardentheorie
Schwartz ging aan het werk als sociaal psycholoog in Jeruzalem, waar hij samenwerkte met Daniel Kahneman. De culturele diversiteit in Israël wakkerde zijn interesse in waarden aan: hebben mensen over de hele wereld dezelfde waarden? En welke zijn dat? Schwartz zette een onderzoek op, verspreid over 82 landen, en identificeerde 10 universele waarden die voorkomen bij mensen uit de meeste culturen. Het was inmiddels het jaar 1992. De waardentheorie van Schwartz was geboren.
Terug naar het heden. Hoe zetten we de 30 jaar oude waardentheorie van Schwartz in om hedendaagse maatschappelijke uitdagingen te lijf te gaan? Schwartz’ waarden blijken zeer relevant bij één van de grootste bedreigingen van deze tijd: klimaatverandering. Kijk eens naar het figuur hieronder. Hier zie je de 10 universele waarden ten opzichte van elkaar: dichtbij elkaar betekent dat ze nauw verbonden zijn. Waarden die lijnrecht tegenover elkaar staan, zijn tegengestelde waarden. Concreet gezegd: voor mensen voor wie universalisme een belangrijke waarde is (linksonder in het figuur) is macht (rechtsboven) juist niet belangrijk. Zoals ik eerder uitlegde, kunnen waarden ons gedrag voorspellen. Zo blijkt dat mensen die universalisme en weldadigheid (benevolence in het figuur) belangrijke waarden vinden, vaker duurzaam gedrag vertonen dan mensen met tegenovergestelde waarden (Bouman, Steg & Kiers, 2018). Zoals Schwartz (2012) beschreef staat universalisme voor het begrijpen, waarderen, tolereren en beschermen van het welzijn van mensen en de natuur. Weldadigheid staat voor het behoud en verbeteren van het welzijn van dierbaren (de zogenaamde ingroup; degenen die tot ‘jouw’ groep behoren). Mensen met deze waarden geven om de aarde en zijn daarom gemotiveerd om zich duurzaam te gedragen. Klinkt logisch, toch?